iranmatikanlogo
ماده 10 قانون معادن
عاملین بهره برداری از ذخایر معدنی عبارتند از :
  • بند - الف - اشخاص حقیقی و حقوقی زیر با تشخیص و اجاره مستقیم وزارت معادن و فلزات .
  • بند - 1 - دارندگان گواهی کشف ، در مهلت مقرر در ماده 8 .
  • بند - 2 - واحد های تولید کننده مواد معدنی فرآوری شده باارزش افزوده تر تا مرحله تولید مواد اولیه صنعتی ، از معادن بلامعارض تا زمانیکه به تولید ادامه می دهند .
  • بند - 3 - واحد های صنعتی مصرف کننده مواد معدنی از معادن بلامعارض تا زمانیکه به تولید ادامه می دهند .
  • بند - 4 - متقاضیان بهره برداری که متخصص معدن یا زمین شناسی بوده و یا بین آن ها حداقل یک نفر از متخصصین مذکور وجود داشته باشد از معادن بلامعارض تا زمانیکه ترکیب فوق را دارا باشد
  • بند - ب - واحد ها یا شرکت های تابعه و وابسته به وزارت معادن و فلزات بنا به ضرورت . واحد ها و شرکت های مذکور میتوانند با استفاده از خدمات اشخاص حقیقی و حقوقی صلاحیت دار و یا با مشارکت آن ها از ذخایر معدنی بهره برداری کنند .
  • بند - ج - شرکت های تعاونی معدنی متشکل از کارکنان معادن .
  • تبصره - 1 - در صورتی که متقاضیان بهره برداری متعدد باشند و یا متقاضیان در عداد بند های فوق نباشند مقررات مربوط به بخش معاملات دولتی قانون محاسبات عمومی ملاک عمل میباشند .
  • تبصره - 2 - شناسنامه هر معدن دربردارنده مشخصات معدن ، کمیت و کیفیت ذخیره معدنی ، ارزیابی فنی اقتصادی شامل نرخ بازگشت داخلی سرمایه ، الزامات اجرایی عملیات معدنی ، استخراج بهینه ذخیره مزبور و رعایت اصول ایمنی و حفاظت فنی و سایر مواد ضروری است ذخیره معدنی قطعی مندرج در شناسنامه توسط وزارت معادن و فلزات تضمین خواهد شد و به عنوان وثیقه قابل قبول میباشد .
  • تبصره - 3 - پروانه بهره برداری سندی است رسمی لازم الاجرا ، حاوی مدت بهره برداری براساس شناسنامه معدن و طرح بهره برداری مصوب ، قابل تمدید ، قابل معامله و انتقال به اشخاص ثالث که متضمن حق انتفاع دارنده پروانه از ذخیره معدنی و نیز دربردارنده تعهدات وی در اجرای مفاد آن میباشد . مدت هر دوره بهره برداری با توجه به موارد فوق و ذخیره موجود تا حداکثر 25 سال با حق اولویت تمدید برای دارنده پروانه تعیین میشود .